Trzecia edycja Festiwalu Sztuki Aktorskiej Teatropolis rozpocznie się 21 marca 2025 roku w Łodzi. Prezentacja pokazów finałowych została zaplanowana na 27 marca. Wtedy jurorzy będą oceniać 9 spektakli konkursowych i 2 pokazy specjalne. Widzowie będą mieli również szansę na spotkania z aktorami. Sześć spektakli będzie ocenianych w kategorii monodram oraz trzy w kategorii mała forma teatralna. Festiwal otworzy 21 marca spektakl „Pogo” – monodram Marcina Hycnara, zdobywcy Grand Prix 2. edycji festiwalu w 2024 roku.
Na skróty
Laureaci mogą liczyć na nagrody finansowe. W kategorii małe formy teatralne będzie to 20 tysięcy złotych, a w kategorii monodram 15 tysięcy. Wręczona zostanie również statuetka za wybitne osiągnięcia aktorskie. Na finał, Festiwalu Sztuki Aktorskiej Teatropolis w 2025 roku zaplanowano mistrzowskim pokaz, w którym wystąpi Anna Seniuk. Artystka zaprezentuje monodram „Życie pani Pomsel”.
Spektakl otwarcia Teatropolis 2025
„Pogo”
- Obsada: Marcin Hycnar, Radosław Luka
- Reżyseria: Kinga Dębska
- Scenografia: Wojciech Żogała,
- Kostiumy: Małgorzata Domańska,
- Reżyseria światła: Katarzyna Łuszczyk,
- Kompozytor: Radosław Luka,
- Asystentka ds. scenografii: Małgorzata Domańska,
- Producentka wykonawcza: Magdalena Kłosińska
- Inspicjentka: Magdalena Kłosińska
Monodram na podstawie książki reporterskiej POGO, uznawanej za jedną z najwybitniejszych w tym gatunku w ostatnich latach w Polsce. Jej autor Jakub Sieczko, to lekarz, specjalista anestezjologii i intensywnej terapii, który przez sześć lat pracował w stołecznym pogotowiu ratunkowym. A jego książkowy bohater nie owija w bawełnę: „Mam o Grochowie nakłamane. Czasem myślę, że żyją tu tylko stare kobiety i pijani mężczyźni w średnim wieku”. Dlatego pewnie jedna z recenzentek napisała: „Sieczko bardzo się stara odrzeć zawód ratownika medycznego z bohaterstwa i sprowadzić na ziemię widzów sensacyjno-ckliwych szpitalnych seriali (…). Z jakim efektem? Paradoksalnie – odwrotnym”.
Spektakl zdobył tytuł Grand Prix drugiej edycji Festiwalu Sztuki Aktorskiej TEATROPOLIS oraz statuetkę za najlepszą rolę w kategorii Open dla Marcina Hycnara. W swoim uzasadnieniu, jury wskazało, że nagroda jest za wieloznaczne i wielobarwne aktorstwo, prezentujące szeroką skalę emocji, za portret współczesnego świata.
Za reżyserię spektaklu odpowiada Kinga Dębska, uznana reżyserka, scenarzystka i pisarka, której filmy fabularne, takie jak „Moje córki krowy”, „Zabawa zabawa” i „Zupa nic” zdobyły liczne nagrody i cieszyły się dużą popularnością. Oprócz pracy nad filmami, Dębska okazjonalnie reżyseruje również spektakle teatralne.
Muzykę skomponował Radek Luka, twórca ścieżki dźwiękowej do kultowej serii „Pitbull”. Kompozytor nie tylko odpowiada za oprawę muzyczną, lecz także osobiście występuje w spektaklu, wchodząc w interakcje z głównym bohaterem i tworząc na żywo dźwiękową ilustrację wydarzeń na scenie.
Monodramy na Teatropolis
„Clean Girl”
- Aktorka: Zuzanna Radek
- Reżyseria: Ewa Platt
- Scenografia: Ewa Platt, Zuzanna Radek
- Zgłoszone przez: Ewa Platt
Podczas półrocznej pracy na materiale biograficznym (pamiętniki z okresu dorastania Zuzanny Radek) i komentujących go improwizacji (zarówno dramatycznych jak i muzycznych), Radek i Platt spisują pełnometrażowy scenariusz historii młodej kobiety w jej podróży przez normatywność ciała, seksualności oraz zdrowia psychicznego. Widz staje się świadkiem chwil najbardziej samotnych, intymnych i stabuizowanych najpierw przez otoczenie, a następnie nią samą. Alter ego Zuzanny – Wanda – spędza godziny na rozmowach z mężczyznami zaspokajającymi swoje potrzeby seksualne na internetowych wideo czatach, prosząc ich o wyrażenie żalu nad jej osobą. Jej codzienność determinują stałe i powtarzalne schematy odrzucania oraz wspomnienia autoagresywnych zachowań z okresu zaburzeń odżywiania.
CLEAN GIRL to obraz kobiecości, który w dyskursie publicznym nie jest dzisiaj szeroko ani przedstawiany, ani omawiany. Jest to kobiecość spod cienia, spod śmietnika, dla której eksploracja własnych potrzeb i mechanizmów jest ważniejsza niż rozmowa o tym, co potrzebne, zdrowe, moralne i normalne. Eksploracja wywrotowa i prowokująca, miejscami bardzo bolesna i osamotniająca.
„Zapiski oficera Armii Czerwonej”
- Aktor: Piotr Cyrwus
- Reżyseria: Tomasz Obara
- Monodram na podstawie prozy Sergiusza Piaseckiego
- Zgłoszone przez: Piotr Cyrwus
Starszy lejtnant Michaił Zubow 14 września 1939 roku wkracza do burżuazyjnej Polski. Dla człowieka wychowanego w systemie totalitarnym Polska to kraj sprzeczności i dziwów. Lejtnant interpretuje rzeczywistość po swojemu. Na pierwszy rzut oka postrzegany przez niego świat jest groteskowy i komiczny. Czas jednak jest nieubłagany, wypadki wojenne doświadczają naszego bohatera. Jakie wyciąga wnioski?
„Simona K. Wołająca na puszczy”
- Aktorka: Agnieszka Przepiórska
- Reżyseria: Anna Gryszkówna
- Tekst: Piotr Rowicki
- Kostium: Anna Maria Karczmarska
- Koordynacja: Małgorzata Rapacz
- Producent: Big Book Cafe & Festival
- Zgłoszony przez: Małgorzata Rapacz
Spektakl oparty o książkę „Simona. Opowieść o niezwyczajnym życiu Simony Kossak” autorstwa Anny Kamińskiej, wydanej przez Wydawnictwo Literackie w Krakowie.
SIMONA K. WOŁAJĄCA NA PUSZCZY to opowieść o kobiecie, którą niełatwo zrozumieć i trudno pokochać. Simona Kossak to nie leśny anioł ratujący sarny, ptaki i drzewa. To postać z krwi i kości. Pełna konfliktów, żądna uznania, ale nie w pełni doceniona. To także opowieść o kobiecie niezwykłej i pełnej sprzeczności.
Silnej i zagubionej, bezkompromisowej i wrażliwej, ale przede wszystkim bardzo odważnej. Simona przez całe życie z czymś się mierzy – z nazwiskiem obarczonym legendą pokoleń artystów, oczekiwaniami rodziny, własnym wyobrażeniem szczęścia. Ostatecznie wybiera życie w odosobnieniu, wymagające siły i wiary w słuszność dokonanego wyboru.
„Bar pod zdechłym psem”
- Aktor: Dariusz Bereski
- Scenariusz, reżyseria: Dariusz Bereski
- Muzyka: Włodzimierz Nahorny
- Aranżacje muzyczne: Michał Hadasik
- Reżyseria światła, wizualizacje: Mikołaj Pływacz
- Artyście towarzyszą muzycy: Michał Hadasik (piano) i Tomasz Wilczyński (kontrabas)
- Zgłoszone przez: Teatr im. Stefana Jaracza w Łodzi
Poetycki spektakl oparty na twórczości Władysława Broniewskiego, to opowieść o walce z nałogami, które zostają pokonane dzięki prawdziwej miłości. Spektakl należy do rzadko spotykanej dziś formy, w której fabuła opowiadana jest przez wiersze i muzykę. To rzecz o mocy i niemocy twórczej, zawieszeniu między miłością i jej brakiem, biesach popychających bohatera do samobójstwa. Jest też opowieścią o walce bohatera – poety – z własnymi słabościami, w tym z niszczącą go chorobą alkoholową.
Wiersze Władysława Broniewskiego są niezwykle głębokie, szczere, oszczędne w metaforach. Prezentują inną stroną autora, różniąc się znacznie od jego tekstów politycznych. Ale i sam Broniewski to poeta niezwykły, bohater o złożonej osobowości, naznaczony piętnem przeżyć. Widać, że targały Broniewskim emocje, wewnętrzne rozdarcie i śmiertelna choroba.
W spektaklu wykorzystano wiersze i fragmenty pamiętników Władysława Broniewskiego oraz wiersze Dariusza Bereskiego.
„St. Nicholas”
- Obsada: Szymon Kuśmider
- Reżyseria: Weronika Kuśmider
- Tłumaczenie: Elżbieta Woźniak
- Zgłoszone przez: Szymon Kuśmider
Krytyk teatralny w kryzysie wieku średniego zakochuje się w aktorce. W pogoni za miłością niespodziewanie spotyka wampiry. Czego się od nich nauczy? Czy zechce się od nich uwolnić? A może to wszystko nieprawda?
Napisana przez McPhersona sztuka ST. NICHOLAS to niezwykła opowieść o pożądaniu, poszukiwaniu sensu i pojednaniu z samym sobą. Wybitny aktor i jego widzowie, gra i realność. Granice rozpływają się w ciemności, w której czai się to, czego najbardziej się boimy. No właśnie, co?
Dwadzieścia lat po prapremierze w londyńskim Bush Theatre będziemy mieli przyjemność oglądać ST. NICHOLAS na Scenie Monopolis. Spektakl wieńczy 25-lecie pracy artystycznej Szymona Kuśmidera.
„Najszczęśliwszy dzień”
- Aktorka: Barbara Garstka
- Tekst i Reżyseria: Magdalena Małecka-Wippich
- Muzyka, Aranżacje Piosenek
- Instrumenty Klawiszowe: Urszula Borkowska
- Kontrabas: Mateusz Dobosz
- Perkusja: Marcin Słomiński
- Kostiumy: Agata Wirtek
- Zgłoszone przez: Barbara Garstka
Jest 13 maja 1965 roku – najszczęśliwszy dzień w życiu młodej Elżbiety Czyżewskiej. Aktorka siedzi na masce błękitnego samochodu i macha do zgromadzonych na stadionie tłumów, które wiwatują na jej cześć. Jeszcze nie wie, że wiosną 1968 roku wyjedzie z Polski, a życie jakie znała dotąd całkowicie się zmieni.
Elżbieta Czyżewska, mogłaby z powodzeniem obdzielić swoją biografią kilka osób. Jej życie przypomina bajkę o Kopciuszku, który dorastając w biedzie szturmem podbija świat. My, dorośli, kochamy takie bajki, prawda? Ale co z tego, skoro Czyżewska nie chce opowiadać o sobie! Nawet po śmierci, nie wydaje się zadowolona z faktu, że ktoś zamierza zrobić o niej spektakl. Zgodzi się więc na niego, ale pod pewnym warunkiem. Ach, ta Elżbieta, ten nasz dziki kwiat, jak jej nie kochać?
To nie będzie zwykły spektakl biograficzny. To będzie raczej teatralna karuzela! Recital, monodram, bajka, one woman show – w jednym. Albo, jeśli ktoś woli – literacka fantazja oparta na kilku przedmiotach i faktach, uniwersalna opowieść o losie. A może nawet… prezent dla samej Elżbiety? Dość, że poznacie tajemnicę walizki, którą pewnego dnia musiała spakować na zawsze… Ale poza tym nic nie jest oczywiste, jeśli chodzi o Elżbietę Czyżewską. W spektaklu będzie można usłyszeć piosenki z lat 60. wykonywane przez Elżbietę Czyżewską w programach telewizyjnych oraz fragment scenariusza Andrzeja Wajdy z filmu „Wszystko na sprzedaż” z 1967 roku.
Małe formy na Teatropolis 2025
„Heartburn”
- Wykonawcy: Eva Rufo i Rachel Karafistan
- Zgłoszone przez: Kuba Pierzchalski (Cosmino Theatre)
Teatr Cosmino pokaże spektakl HEARTBURN, w którym Rachel Karafistan i Kuba Pierzchalski połączyli siły z hiszpańską aktorką Evą Rufo i brytyjską artystką wizualną Jo Johnston. Na scenie staną dwie kobiety w obliczu prawdy o rozwiązaniu europejskiego marzenia egalitarnego. Gdziekolwiek nie spojrzą, świat jest nierówny – wieczorem w taksówce, na ławce na wsi, w parafii, w sali konferencyjnej, w domu. Opowiadają historie o aborcji, śpiewają o przemocy i tańczą o menopauzie. Pamiętają kłamstwa, które mówiono im jako dzieci i kwestionują nadzieję, że dla przyszłych pokoleń może być inaczej.
Spektakl to humorystyczna i mocna perspektywa bycia kobietą w dzisiejszej Europie.
„Separatka”
- Występują: Dorota Landowska, Joanna Szczepkowska
- Autorka i reżyseria: Joanna Szczepkowska
- Zgłoszone przez: Fundacja Joanny Szczepkowskiej na rzecz inicjatyw artystycznych i społecznych.
Bohaterkami sztuki Joanny Szczepkowskiej są dwie kobiety, które prawdopodobnie nigdy by się nie spotkały, gdyby nie przypadek. Marta i Alina trafiają do szpitalnej sali przeznaczonej dla jednej osoby. Żadna z nich nie chce ustąpić i wyjść, bo każda uważa, że to właśnie jej należy się miejsce w separatce. Skazane na swoje towarzystwo, próbują przetrwać do momentu, aż ktoś przyjdzie i zdecyduje za nie. Różnice w charakterach i poglądach nie ułatwiają im czekania, prowadząc do szeregu zabawnych nieporozumień.
SEPARATKA to komedia, z gatunku tych, co pod pozorem lekkiej formy przemycają przenikliwą prawdę onaszej rzeczywistości.
„Sztuka wywiadu”
- Obsada: Jan Peszek, Maria Seweryn, Małgorzata Zajączkowska,
- Reżyseria: Błażej Peszek
- Światło: Błażej Peszek
- Muzyka: Wojtek Kiwer
- Realizacja światła: Adam Szadkowski
- Realizacja dźwięku: Michał Suwiński
- Multimedia: Paweł Nowicki
- Scenografia i kostiumy: Jagna Janicka
- Asystentka ds. scenografii i kostiumów: Małgorzata Domańska
- Producent wykonawczy: Rafał Rossa
- Asystent producenta wykonawczego: Michał Kłosiński
- Zgłoszone przez: Fundacja Krystyny Jandy na rzecz kultury
Wielki aktor zgadza się na ostatni wywiad z dziennikarką. Wywiad, o którym reżyser spektaklu Błażej Peszek mówi: „To właściwie nie wywiad, to spotkanie z artystą w momencie, w którym towarzyszy mu nieodparty lęk przed przemijaniem, wypaleniem i końcem, spirala uczuć, która każe odpowiedzieć na pytanie czy i dokąd uciec.”
Na scenie Jan Peszek, który w 2024 roku skończył 80 lat i ku naszemu wspólnemu pożytkowi oraz radości jest w szczytowej formie artystycznej. A partnerują mu dwie znakomite aktorki!
W dramacie wykorzystano fragmenty utworów: Minetti. Portret artysty z czasów starości Thomasa Bernhardta, Sanatorium pod klepsydrą Brunona Schulza, Matki S.I. Witkiewicza, Scenariusza dla nieistniejącego, lecz możliwego aktora instrumentalnego i Scenariusza dla trzech aktorów Bogusława Schaeffera, Plutonu P-braine Mateusza Pakuły, Romea i Julii i Hamleta oraz Snu nocy letniej Szekspira. A także cytaty z Leonarda da Vinci i Friedricha Nietzschego.
Spektakl zamknięcia Teatropolis 2025
„Życie pani Pomsel”
- Obsada: Anna Seniuk, w materiałach filmowych Justyna Kowalska jako Eva Löwenthal
- Reżyseria: Grzegorz Małecki
- Przekład: Małgorzata Wrzesińska
- Scenografia i kostiumy: Dorota Kołodyńska
- Światło i projekcje: Prot Jarnuszkiewicz i Grzegorz Małecki
- Animacje: Julia Mirny
- Asystentka scenografa i kostiumologa: Małgorzata Domańska
- Realizacja światła: Waldemar Zatorski
- Realizacja dźwięku: Michał Suwiński
- Producent wykonawczy: Magdalena Kłosińska
- Asystentka producenta wykonawczego: Rozalia Saramonowicz
- Inspicjentka: Magdalena Kłosińska
Wstrząsający monolog na podstawie pamiętników sekretarki Goebbelsa, grany z ogromnymi sukcesami w wielu krajach na całym świecie. Rzecz o narodzinach zła, ale przede wszystkim o konformizmie, wyparciu i odpowiedzialności każdego i każdej z nas za podejmowane decyzje. Stawia pytania, które z przerażającą aktualnością musimy na nowo stawiać także dziś.
Autor sztuki, Christopher Hampton, jest zdobywcą Oscara za scenariusz do „Niebezpiecznych związków”. Podczas londyńskiej premiery w rolę Pomsel wcieliła się wybitna brytyjska aktorka filmowa i teatralna Maggie Smith. Na deskach Sceny Monopolis w tej roli zobaczymy Annę Seniuk.
Program 3. edycji Teatropolis
- 21 marca (piątek) g. 19.00 – „Pogo”, spektakl otwarcia;
- 22 marca (sobota) g. 12.00 – „Heartburn”;
- 22 marca (sobota) g. 20.00 – „Najszczęśliwszy dzień”;
- 23 marca (niedziela) g. 14.00 – „Clean girl”;
- 23 marca (niedziela) g. 20.00 – „Simona K. Wołająca na puszczy”;
- 24 marca (poniedziałek) g.17.00 – „St.Nicholas”;
- 24 marca (poniedziałek) g. 20.00 – „Separatka”;
- 25 marca (wtorek) g. 20.00 – „Sztuka wywiadu”;
- 26 marca (środa) g. 14.00 – „Bar pod zdechłym psem”;
- 26 marca (środa) g. 20.00 – „Zapiski oficera Armii Czerwonej”;
- 27 marca (czwartek) g. 19.00 – „Życie pani Pomsel”, pokaz mistrzowski oraz gala finałowa
