Łódź wciąż pozostaje trzecim pod względem liczby ludności największym miastem w Polsce. Dawniej była wioską rolniczą, a pierwsze wzmianki na jej temat pojawiają się w dokumentach z 1332 roku, sygnowanych przez księcia ziemi łęczyckiej i dobrzyńskiej Władysława Garbatego. Była wtedy lokalnym ośrodkiem zarówno handlowym jak i rzemieślniczym. Swój dorobek utraciła w okresie rozbiorów Polski. Łódź się wyludniła, mieszkało tu wtedy 250 mieszkańców.
Prawdziwy rozkwit miasta datuje się dopiero na XIX wiek, kiedy włączono Łódź do osad przemysłowych. Miasto liczyło wtedy ok. 800 mieszkańców, a decyzja ta była początkiem okresu rozwoju „Łodzi przemysłowej”. Łódź eksportowała swoje wyroby głównie do Rosji i Chin. A kompleks fabryczny Ludwika Geyera uznawany był za największe przedsiębiorstwo przemysłowe w Królestwie Polskim.
Okresy wojen przyczyniły się do znaczącego upadku przemysłu włókienniczego w Łodzi i wyludnienia miasta. Zostało w nim zaledwie 300 tys. mieszkańców. A fabryki zostały zdewastowane i rozkradzione. Po II wojnie światowej miasto ponownie zaczęło się odradzać m.in. wraz z utworzeniem pierwszych uczelni.
Jak miasto zmieniło się przez te lata? Progres najlepiej oddają archiwalne zdjęcia Łodzi pochodzące ze zbiorów Muzeum Miasta Łodzi.